Steeds meer bedrijven stellen een ‘Chef Happiness’ aan. Modieus? Of steekt er meer achter?
door Arko van Brakel
Geluk is ‘hot‘. Succesvolle voorbeeldbedrijven zoals Zappos.com en het Nederlandse CoolBlue steken niet onder stoelen of banken dat aandacht voor het geluk van hun klanten een prominente succesfactor is en veel bedrijven kennen inmiddels een ‘Chef Happiness’. Terecht, denk ik, want we willen als mens niet alleen in ons privéleven gelukkig zijn, maar we voelen ons ook hoe langer hoe meer verantwoordelijk voor het geluk van onze klanten en collega’s.
Niet zo makkelijk
Toch is gelukkig zijn niet eens zo makkelijk. De visies op de maakbaarheid van geluk lopen sterk uiteen. Zo lijkt de Britse 19de-eeuwse auteur William Ralph Inge niet zo erg te geloven in de maakbaarheid van geluk: ‘De gelukkigste mensen blijken diegenen te zijn die geen bepaalde reden hebben om gelukkig te zijn, behalve dat ze het zijn.’ Albert Einstein, altijd goed voor een snappy quote, denkt daarentegen dat we levensgeluk juist verregaand in de hand hebben: ‘Als je een gelukkig leven wilt leiden, stel jezelf dan een doel en laat het geluk niet afhangen van andere mensen of dingen.’
Burn-out
Zelf ben ik gefascineerd door het onderwerp geluk sinds ik begin deze eeuw in een burn-out belandde. Ik dacht dat ik de gelukkigste mens op aarde was. Het leven lachte me in vele opzichten toe. Ik was gelukkig getrouwd (dat ben ik trouwens nog steeds, don’t worry!), ons dochtertje was net geboren, ik had al twee bedrijven verkocht en samen met mijn compagnons net drie nieuwe ondernemingen opgericht. Wij mochten ons verheugen in veel belangstelling van vrienden, investeerders, banken, media en klanten. Maar toch klopte er iets niet.
Aan de ijzers
Ook destijds geloofde ik al heilig in ‘een gezonde geest in een gezond lijf’. Maar door het harde werk had ik wel weinig tijd om te sporten. Dus legde ik een fitness aan in mijn huis, zodat ik midden in de nacht nog aan de ijzers hing. Hierdoor was ik zo wakker dat ik midden in de nacht maar mijn e-mail ging doen. En ja, dat hou je dus niet vol. Maar ik merkte de vermoeidheid niet, omdat ik van kick naar kick racete, van hoogtepunt naar hoogtepunt, en daarmee dus van adrenalinestoot naar adrenalinestoot. Dat putte mij ongemerkt zo uit dat ik niet meer weerbaar was. Tijdens een workshop die ik gaf, ging ik letterlijk onderuit, waarna ik bijna een jaar uit de roulatie was.
Tussen kick en voldoening
De échte oorzaak van die burnout lag helemaal niet in oververmoeidheid. De echte oorzaak lag veel dieper. Ik heb toen geleerd dat mijn geluk draait gaat om het verschil tussen kick en voldoening. En, belangrijker nog, het verschil tussen willen voldoen aan het bééld dat anderen van je hebben of wérkelijk bijdragen aan het leven en werk van anderen.
Waardengedreven
Die les is belangrijk voor velen van ons. Onze huidige samenleving lijkt steeds harder te roepen om waardengedreven mensen en ondernemingen. Succesvolle businessmodellen tonen steeds vaker aan dat juist samenwerken, delen en genereus zijn tot succes leiden. Zakelijke spelregels worden herschreven en de geopolitieke verhoudingen wijzigen rap. In het extreem vergrijzende Europa, waar verschillen in kennis, vaardigheden en welvaart steeds groter worden, is economische groei bijvoorbeeld verre van vanzelfsprekend. Misschien schuiven wij juist daaróm wel zo snel van een beleveniseconomie naar een betekenis-economie.
Gewoon eens de tijd nemen
De voldoening die je voelt als je gewoon eens tijd neemt voor een ander, je oma, je gezin, iemand die dakloos is, maar ook voor een collega of een klant, is groot. Een beetje aandacht kan ook economisch gezien het verschil maken en geeft zoveel voldoening dat geluk ineens heel dichtbij is. Voor je naaste en voor jezelf. Daar kan geen businessmodel tegenop.
Bron: http://www.mt.nl/587/87197/nieuw-leiderschap-column-arko-van-brakel/waarom-veel-bedrijven-een-chef-happiness-hebben.html
Weer gelukkig naar het werk na de vakantie ?
